Komentarze: 0
Skąd się wziął tatuaż i czemu służył?
Historia tatuaży i samej czynności wykonywania rysunkow na skórze jest bardzo bogata i sięga początków ludzkiego istnienia. Świadczą o tym „[...] liczne zabytki archeologiczne, paleoantropologiczne, sztuk pięknych, przekazy starożytnych i żyjących w późniejszych okresach historycznych pisarzy i dziejopisów oraz ogromne rozpowszechnienie tego zjawiska kulturowego na kuli ziemskiej. Większość ludzi żyjących przed setkami lat zdobiła swoje ciała rysunkami, napisami czy określonymi znakami.
Jeff Jaguer, autor publikacji "The Tattoo a Pictorial History" w przedmowie do swojej książki pisze, że tatuaż w starożytnej Grecji był oznaką nobilitacji, swoistej godności i szlachetności, a w Chinach w latach 100–300 p.n.e. odznaczano nim wojowników.
Według antropologów pokrywanie ciała tatuażami i bliznami może mieć sporo znaczeń. W jednych kulturach kobiety z plemion indiańskich po śmierci swoich mężów tatuowały sobie podniebienia; w innych mają uśmierzać ból lub po prostu chronić przed urokami. Przedstawiciele jeszcze innych społeczności wierzą, że zapewniają one szczęście, młodość i powodzenie w miłości.
„Archeolodzy zauważyli, że w świecie antycznym tatuaż zaczął wychodzić z użytku, kiedy plemiona i klany zaczęły się przekształcać w państwa. Przeciętni ludzie przestali wówczas potrzebować takich oznaczeń: każdy był poddanym króla lub obywatelem republiki, więc tatuaż tracił sens. To wówczas tatuaż zaczął kojarzyć się ze społecznym piętnem – wyrzutkami, skazańcami i niewolnikami”.
Współcześnie tatuaż pojmowany jest jako „[...] trwały rysunek lub napis na ciele wykonany przez nakłucia lub nacięcia skory i wypełnienie tych miejsc odpowiednimi barwnikami, najpierw ciemnymi, a później jasnymi – w przypadku, gdy tatuaż ma być wielobarwny”. (...)
Pochodzenie słowa "tatuowanie"
Samo pojęcie „tatuowanie” wywodzi się ze środowiska ludu wyspy Tahiti, gdzie słowo to oznacza „znakować”. Trudno dokładnie określić czas powstania sztuki tatuażu. Pewne odkrycia dokonane przez archeologów sugerują, że mogło to nastąpić już w epoce młodszego paleolitu, czyli około 40–14 tysięcy lat p.n.e. Są to jednak tylko przypuszczenia, których nie należy uznawać za pewnik, tym bardziej, że przekazy różnych dziejopisarzy i zabytki paleoantropologiczne pochodzące sprzed wielu tysięcy lat okazują się niespójne i nie mogą stanowić podstawy jednej teorii na temat zdobienia ciała.
Jolanta Szczygieł-Rogowska i Joanna Tomalska podają, że tatuaż jest jednym z najstarszych zabiegów kosmetycznych, spotykanych zarówno w kosmetyce upiększającej, jak i negatywnej (przede wszystkim nanoszenie znaków rozpoznawczych na ciała niewolników, znakowanie skazańców).